د زلــمــيو هدیرې

سعادت کـــليـــوال

زمونږ له اوښکو جوړې شوې د غمیـو هدیرې
پټې زړه کې مې ساتلې د سلګیـو هدیرې

د پیوند زړونو بیلتون دی هره ورځ جنازې درومي
ډکې شوې مو په خپلو د پرديـو هدیرې

ګلاب ندی چه يې پاڼې پاڼې ټول کړم په لمن کې
بدل شوي دي باغونه د غوټـيـو هدیرې

شرنګا شرنګ یې ختم شوی په درنو درنو بمونو
ګودرونه هم ښکاریږي د بنګـړیــو هدیرې

له پردیو ویره نشته ستا له خپلو نه ویریږم
ستاسو کلي ته په لار دي د ازغــیـو هدیرې

احساس مړ دی ازادۍ ورته له ورایه په ژړا ده
سعادته! دا کوڅې دي د زلــمــيو هدیرې