غزل – عرفاني

عرفان الله (عرفاني)

د خیال صدف کې ملغلرې ساتم
زړه کې د چا خوږې خبرې ساتم

چې راوړي زېري د جانان له کلي
د عشق په بام باندې کوترې ساتم

ورباندې ولم تور زاغان د نفرت
یوه لینده دوه، درې ډبرې ساتم

پر طلایي حنجره کړي ترنم
دې غزل بول ته څو سندرې ساتم

نورې د اوښکو دروازې بندوم
اوښکې له سترګو مرورې ساتم

رقیب د مینې ننګولی یمه
ځکه تېرې تورې او زغرې ساتم

چې مې خوښیو له چم کډه وکړه
اوس (عرفاني) د غم لښکرې ساتم