د پګړۍ سړی؛ عبيدالله ملکزی

عبيدالله ملکزی

دا چې نن یې ده پر سر ول ول ” پګړۍ ”
لــه هیبتـه یـې پـه ډار کـې ده ” نــړۍ ”

یـو اعجــــاز دی الهـــي پـر غلیمګيــــو
پــرې د تندر یو باران دی هــم جــــړۍ

د اجل غشــي به وار په تورتمــو کـړي
غوڅـوي به د وحشـت تـوره غــــــړۍ

د ماڼیـو پـر ځـای دنګو غرو کې اوسي
خوښـوي ملاستـه په تیـږو پـه شـــړۍ

دا الهـام یـې لـه خلیـل ځینې اخيستی
سپمـا نـه کـــړي د اورونــو پـه کــــړۍ

د غلیــم پــه ســر به تـل وي ګذارونــه
تر قیامتـــه بـه جــاري وي دا لـــــــړۍ

یـو شبګيـر ته یې افعال زمونږ خځـله
ملکزیـــــه هــم یــې غـوره دې کېــړۍ