غم دې راسره د څو کلونو انډيوال دی

مستغفر ګربز

غــم دې راســره د څــو کـلـونـو انـډيـــوال دی
زړه مې وربښلی دی بس ښه ورته خوشال دی

خـدای شـتـه چـې مـاتـیـږي درتـه فکر په کتلو
حسن دې د سـرو سپينـو ګلونو سره سیال دی

زه کـه د خپل درد انځور تـر مخه درتـه کیږدم
ته به پکې څه ووایې کوم قِسم دې خیال دی؟

ګــورې د کـاږه پـاڼ پـه ژۍ تـکــه زیـــړه ونـه؟
کټ مټ مې د ستړي زنـدګـۍ دغسې حال دی

چاري د قسمت دي چې په داسې چا مئین یم
نـه ددغـه ښــار دی والا نــه مــې کـلـیـوال دی

مه مې سوزه نـور پـه سره انګار باندې د هجر
وه یـې مـنـه دغـه د ګـربـز مستغفر سـوال دی

مستغفر ګربز