
بشارت قطغنی
شهید امیرالمومنین ملا اختر محمد منصور تقبلهالله، از چهرههای خارقالعاده و استثنایی کاروان جهاد بود. امیر شهید، ویژگیهای خاص و منحصر به فردی داشته است که وی را از دیگران متمایز میسازد. کارنامه و میراث مجاهدت و زعامتش نشان میدهد که او شخصیت عالیمقام، صاحب تدبیر، دوراندیش، متعهد به پایان دادن اشغال کشور، بوده است. در این نوشته با اختصار به سه مورد از میراث ماندگار دوران زعامت و رهبری ایشان که سرانجام فتح کامل کشور را بدنبال داشت، اشاره مینمایم.
۱: مهار توطئهها:
مطالعات تاریخی نشان میدهد که اغلب، جنبشهای انقلابی، نهضتهای استقلالطلب، احزاب سیاسی، گروهها و جریانهای مختلف، با مرگ رهبر و بنیانگذار شان، فروپاشیده و یا حد اقل به دستههای مختلف تجزیه و منشعب شده اند. این امر در مورد اکثریت جنبشها و نهضتهای اسلامی و غیر اسلامی صادق است. به عنوان نمونه میتوان به نهضت اخوانالمسلمین اشاره کرد که پس از شهادت اولین رهبر و قائدش حسنالبنا شهید دچار انشعاب و چند دستهگی گردید. به همین ترتیب دیگران. پس از رحلت امیرالمؤمنین ملا محمد عمر مجاهد رحمت الله علیه، امارت اسلامی افغانستان با انواع فتنهها، دسایس و توطیههای بزرگ داخلی و خارجی مواجه بود. دشمنان اهریمن انواع تیوریها و برنامههای تفرقهانگیز را بکار بستند. از هر نوع هزینه و تلاش در جهت تضعیف و تجزیه صف واحد جهاد دریغ نکردند. اما این شیرمرد جهاد و قائد بزرگوار، با تدبیر و بصیرت عالی، همه دسایس و توطیههای خصمانه و تفرقهانگیز دشمنان مکار را، خنثی و بی اثر کرد. امیر شهید، در مدت زمان کوتاه، با ذکاوت و هوشمندی توانست، انواع پلانهای شوم و شیطانی را مهار و بیشتر از گذشته عامل و محور بسیج، اتحاد و انسجام مجاهدین امارت اسلامی افغانستان گردد. این مورد دال و گواه بر کمال رهبری، نبوغ عالی و عقلانیت وی دارد.
۲: توسعه جغرافیای فتوحات:
هرچند دوره زعامت و رهبری اش کوتاه بود، اما در این ایام مجاهدین امارت اسلامی به پیشرفتها قابل توجه در میدانهای جهاد مسلحانه و توسعه دامنهی فتوحات نائل گردیدند. تعداد زیادی از ولسوالیها و مراکز آن فتح شد. مجاهدین به دروازه بسیاری از شهرها و مراکز ولایتها نزدیک شدند. ولایت قندز با مرکز آن، به گونه کامل فتح شد. این پیشرفتهای برقآسای نظامی و فتوحات بدست آمده، دشمن زبون و درمانده را درماندهتر و شرمسارتر ساخت. این پیروزیهای پیهم درخشان و غلبه بر دشمن اشغالگر و متجاوز، حامل این پیام بود که پیروزی کاروان جهاد حتمی و یقینی خواهد بود. پیامی دیگری فتوحات روزافزون در تحت قیادت امیر شهید، اثبات توانایی، استعداد خارقالعاده نظامی، هوشیاری و برنامهریزی موثر و دقیق وی است. قائد شهید، در مدت زمان کوتاه و با کمترین امکانات توانست دشمن متجاوز و مسلح با پیشرفتهترین تسلیحات زمان را زمینگیر و بیچاره بسازد. رهبر شهید، همچون طوفان پُرسرعت بر کالبد و کاروان جهاد نقش بازی کرد و رسالت، رهبری، جهادی و میهنی اش را با تقدیم خون پاکش، به پایان رسانید.
۳: پیشرفتهای دیپلوماتیک:
علیرغم همهی محدودیتها و شرایط سخت، او توانست موفقیتها و پیشرفتهای در میدانهای دیپلوماسی منطقوی و جهانی داشته باشد. در این مدت ارتباط سیاسی امارت اسلامی با بسیاری از کشورهای خارجی برقرار شد. با رهبری خردمندانه توانست، دستگاه دیپلوماسی امارت اسلامی را همچون سنگرهای نظامی فعال و موثر بسازد. در این دوره و با پیروزیهای حاصل از میدان سیاست و دیپلوماسی، بسیاری از کشورهای خارجی، متقاعد به اشغال افغانستان، ضرورت پایان اشغال کشور، تصدیق و تایید داعیهی برحق استقلالطلبی امارت اسلامی شدند. در این دوره ذهنیت مشروعیت مبارزه مجاهدین امارت اسلامی برای بسیاری از سیاستمداران، روشنفکران، دانشمندان و وجدانهای بیدار و منصف، ایجاد گردید. پیشرفتهای نظامی _ سیاسی مجاهدین امارت اسلامی در برابر اهریمنان زمان، توجه محققان و پژوهشگران بیطرف و منصف را به خود جلب کرد. محافل و مجالس علمی و اکادمیک، واقعیتها و ماهیت جهاد و مبارزه مجاهدین را آشکار و این پیام را به مخاطبان گزارش و مخابره نمودند که جهاد و مبارزهی ملت افغانستان ماهیت استقلال خواهی و ضد اشغال بیرحمانهای آمریکایی دارد. امیرالمؤمنین شهید، سرانجام توسط پهپادهای لشکر سیاه و اهمریمن جام شهادت نوشید و به پیروزی همیشگی نائل گردید.