بلی؛ آنها موفق شدند…..!

خالق یار احمدزی

به راستی انهاییکه جوانی شیرین خود را در راه دفاع از عقیده و ایمان، ارزش های ملی و سرزمین خویش فدا نمودند. آنها موفق شدند و به آرمانهای مقدس خود رسیدند.

نیروهای مسلح پیشرفته جهان به رهبری آمریکا را مجبور به عقب نشینی کردند، ابرقدرت جهان را از سوپر، بسوی صفر سوق دادند و پوز قدرتهای مستکبر بین المللی را بخاک مالیدند؛ که پیروزی نوین را در فصل تاریخ به نام خود درج ساختند.

اکنون که رژیم عربستان سعودی از جهاد و مبارزه با آمریکا صحبت می کند و رژیمهای اجیر دیگر جهان، نیز زبان پاسخگویی علیه امریکا را یاد گرفته ؛ برکت قربانیهای جوانان این سرزمین بود، که امریکا را به همه جهان رام کرد و غرورش را زیر پا گردانید.

جوانان فداکار این سرزمین به قدرتهای بزرگ جهانی ، قوت فراموش شده امت اسلامی را بعد از قرنهای دیرینه،  در افغانستان، آشکار نمود و نشان دادند که امت اسلامی تا هنوز هم کسی دارد که ظالم را از گلوی بگیرد و جنایات او علیه مظلومان بیچاره بپرسند.

هنوز کسانی درین بوم هستند، که اولاد گرگین را به میز عدالت سوق دهند، مانند میرویس خان و اشرف خان از خود قهرمانی نشان دهند و مثل احمدشاه ابدالی، افغانهای متفرق را بر خود جمع گرداند و بالاخره تاریخ غزنوی را باردیگر احیاء نمایند.

همین استشهادی افغان بود که؛ نمونه هایی از ایثار، فداکاری و جان دادن را به همه نشان دادند، به سخت ترین آزمایشات زندگی تن داد؛ زندان ها، مجروحیت ها و شهادت مقدس را پذیرفت؛ ولی امتیازات شیرین دشمنان سرزمین را تن ندادند.

به افغانها/برادران خود تا رمق آخر گفت که شکار تاخت وتاز نیروهای اشغالگر نشوند، اگر علیه آنها ایستادگي نمیتوانند؛ نیروهای دفاعی شان باید هیچ نشوند.

هر نیروی تسلیم شده اجیر افغان را به صد مرحبا خوش امدید می گفتند، هر فردی که از پهلوی دشمن بیرون می آمد، با گل و مانند دوست گم شده ای در آغوش خود استقبال می کرد و سرانجام چنان به فرمان رهبری خود «امیرالمؤمنین» وفادار بود که با یک فرمان او همه دشمنان سرسخت خود را بخشیدند و آن نا تعاملاتی بدی را که از از نیروهای تحت حمایه امریکا دیده بودند، فراموش نمودند.

بلی!
آنها موفق شدند؛ کسانی که جوانی لطیف خود را فدای آزادی و استقلال این کشور کردند، اما تا پایان به آرزوی مقدس خود پایبند ماندند.