مات ستورِي/ ناگار

استاد فضل ولي ناګار

د فن اور اورکي له اننګو نه ټولوم
خلیل غوندې ګلونه له لمبو نه ټولوم

یوبل جهان ته یې وړم په اوسیلو- اوسیلو لوړ
مات ستوري له شکیدلو ګریوانو نه ټولوم

شفقه! شو پر مخ دې هسې سور بهیر رامات
غاټول د میوندو له لوپټو نه ټولوم

چې بیا لوړې، ژورې کړمه لاندې تر قدم
احساس د لیونتوب له بوړبوکو نه ټولوم

یو بل “جمال” ترې غواړم چې راوښوري جهان
کونړه! څه کچکول کې له “ساپو” نه ټولوم

ځګمار اباسین ستا مې دی بچی د پښتونخوا
خیرات نه دی، خراج له دې کوڅو نه ټولوم

د زړه للمې بیا غواړي تندریونی غوندې پړک
خواږه د التفات دې له لیمو نه ټولوم

په ډول او په چمبو راولم سیمه د غزا
ناګاره! ترنم مستو ټپو نه ټولوم