نظم ـ استاد فضل ولي ناګار

ما اذان انځور په شور و شرنګ د زنځيرونو کړ
زوړ ختيځ مې بيا زلمی په مستو تکبيرونو کړ

 پرخه مې کوثر کړ د وينو د ګل ټنډې ته
وړي وږمه وږمه پېغام نسيم ولاړ دی منډې ته

سپين کمربند وتاړه سبا راغی تيارو پسې
ځي جوپې جوپې ستوري د لمر په ښاپېرو پسې

 شپه په سپيدو وچاوده ځانمرکې شان شېبه راغله
ته ګريوان څيرې د ناقوس د پير توبه راغله

 بيا زموږ رندانو الستي جامونه پورته کړه
بيا يې په شپيلۍ اسرافيلي غږونه پورته کړه

 ډک په شومه دم چې وزرونو د جبريل وکړ
ډکه شوه فضا له جلال سور اور رودنيل وکړ

څومره کلک ګوزار په ابرهه بيا ابابيل وکړ
ټول بوتان نسکور دي د توحيد اواز خليل وکړ

 بيا ترې اننګو د زمانې ته رنګيني راغله
بيا د الاالله په زمزمو باندې ځواني راغله