د اسلامي امارت رهبري شوری ته سرخلاصې لیک او د زړه فریاد

لیکوال: فاتح کاروان

د اسلامي امارت د مجاهدینو د ښپو خاورې یم، هر مجاهد مې د زړه سر دی،هر طالب مې زړګې دی،هر هغه څوک راته ګران دی چې د جهاد په صف کې د الله جل جلاله د رضا د حصول په نیت راوتلې وي؛ خو پوهیږۍ؟ کله کله مې له طالبانو سخته ګیله وشي، زړه مې بد شي او دا په دې معنی نه چې ګواکې شخصي مشکل ورسره لرم، د قسم حق راباندې نه لرۍ خو زه چې کله هم د لیلې دښتې غمجن داستان رایادوم ژړا راځي، کله چې هم د شبرغان کرغیړن زندان رایاد کړم زړه مې خفه شي،کله چې د بګرام او څرخي پله زندانیان وګورم، کله چې د جنرال رازق او جنرال امرخیل وحشت او د دوی په لاسونو د طالبانو د قتل عام کیسې واورم، کله چې د جنرال دوستم،جنرال مالک له وحشت نه ډکې کارنامې لولم نو طالب لالې مې راته دومره ګران شي چې په دی درسته نړۍ کې راته تر ده بل څوک ګران نه وي، خو…… دا ظلمونه دا وحشتونه زما مجاهدینو ورونو د څه لپاره وګالل؟ دنیا په دی خبره ده چې طالب ځان د اسلامي شریعت لپاره قربان کړ، هیڅ کوم دنیاوي هدف یې نه درلود، نو دا چې په زرګونو طالبانو د شهادت جامونه نوش کړل، دا چې ګل ګل فدایان خپلې ځوانۍ په اورونو لمبه کړی، دا چې تاند او هڅاند ځوانان مو د کفارو زندانونو وخوړل دا د چا دلاسه؟؟؟؟ دلته خو فکر په کار دی کنه، نن د اردو،پولیسو،اربکيانو،سپيشل فورس او جاسوس پر وړاندې د امارت دغه سسته او نرمه پالیسي د کوم هدف او کوم مصحلت په بناء روانه ده؟؟؟ له کومې ورځې چې ملا دادالله په شهادت رسیدلې له هماغې ورځې د مرتدینو او منافقینو مورال لوړ شوې، او ښه په نره لګیا دي زما مجاهدین راشهیدانوي، زما خویندې میندې راسپکوي، زما دیني مقدسات توهینوي او… خو د امارت اوسني مجاهدین څه ورسره کوي؟؟؟!! نن یې ونیسي سبا نه بل سبا یې خوشې کړي!! دا ولې؟؟ اخر تر څو به دا حالت وي، ولې په سلګونو افغانان شام ته د جهاد لپاره ولاړلاو په افغانستان کې یې د مجاهدینو له نرمې پالیسۍ زړه خوړ؟؟!! دلته فکر په کار دی زه نه پوهیږم چې د امارت مشران ولې دومره نرم شول چې واغلظ علیهم باندې عمل نه کیږي!! نن ورځ په افغانستان کې د منافقینو لپاره سختي نشته، وهل ټکول نشته، زندانونه نشته، وژل نشته ، بس نن منافق ونیسه سبا نه بله ورځ یې په خیر او عافیت خلاص کړه، دا ولې دی خوشې کړ؟؟ دا ځکه خوشې شو چې نور به د اردو لیکو ته نه ځي، څه ضمانت یې شته؟ هو د کلي سپين ګیرو یې ضمانت وکړ، ښه، یوه ورځ، دویمه ورځ، دریمه ورځ چې څلورم سهار داخل شي سړی بیا د اردو لیکو ته ورغلې وي، و مجاهد صیب هغه نفرخو بیا د اردو لیکو ته لاړ او قسمونه یې کول چې اوس به رانه یو طالب د آرام سا وانخلي، په کور کلي کې مې ټول په نښه کړي دي!! مجاهده وروره وګوره کنه تاسو هغه خوشې کړ اوس دادی د سر درد راته جوړ شو اوس به څه کوو؟ مجاهد ورور سره مې بیا ځواب نه وي!!

زه تاسو همداسې یو مثال وړاندې کوم: له نن نه څه موده وړاندې په بټي کوټ ولسوالۍ کې یو تن د سپيشل فورس عسکر طالبانو ونیوه، عسکر څو ورځې د طالبانو سره بندي و، عامو مجاهدینو دا تمه لرله چې دا به خامخا وژل کیږي ځکه چې لوی منافقان همدا سپیشل فورس دي، مګر بیا څه شول، هغه وشول له کوم څه نه چې موږ ډاریدو، عسکر روغ رمټ د یوې مبهمې معاملې په ترڅ کې خلاص شو؛ عسکر ولاړ او خپلو ملګرو سره یو ځای شو، ملګرو ته یې د طالبانو د پټو ځایونو او په سیمه کې پرتو مرکزونو په هکله خبر ورکړ، امریکایي بې پيلوټه الوتکې راغلې ساحه یې وکتله، مرکزونه یې په نښه کړل او د نن شاوخوا شپږ ورځې مخکې يې پرې داسې بمباري وکړه چې ټول مرکزونه یې له منځه یوړل، مجاهدین یې ګوډ او مات کړل، وسایط او سلاح یې له منځه لاړه دا وه د یو منافق عسکر د خلاصیدو پایله او ثمره!!

اوس تازه خبر په بدخشان کې د طالبانو له لوري د هغه عسکرو خلاصون دی چې څو هفتې وړاندې د یاد ولایت په وردوج ولسوالۍ کې طالبانو نیولي وو، دادی بیرته یې په عزت سره خلاص کړل،ذبیح الله مجاهد نوموړي کسان خپل افغان ورونه وبلل او و یې ویل چې دا کسان په ضمانت خوشي شوي دي، خو ضمانت یې بیا څه دی؟ ضمانت یې هغه د پيښوریانو خبره مقدمه درج ده، چې نه یې سر معلومیږي او نه یې بر، دا ضمانتونه هم همداسې دي، کله چې په ضمانت خلاض شوي عسکر بیرته د اردو لیکو ته ځي بیا یې هغه ضمانت ګړي څوک په سترګو هم نه ګوري. خو زور یې له عامو مجاهدینو وځي!!

دا حالت رښتیا هم ډير زړه بوږنوونکې دی، زه غواړم چې دا خپل غږ د اسلامي امارت تر رهبري شوری ورسوم او ورته ووایم چې: عام ولس دردیږي، کړیږي مګر هغه څوک چې دا دردول او کړول کوي ستاسو د مجاهدینو له لوري نیول کیږي څو ورځې بندي کيږي او بیا په عزت سره بیرته خوشې کیږي پایله یې دا راوزي چې خوشي شوي کسان په څو ورځو کې د ننه بیرته د اردو او اربکیانو لیکو ته ځي، مګر دا دویم ځلي تګ یې تر هغه مخکني تګ ډیر خطرناک عواقب لري د مجاهدینو لپاره، ځکه چې دا ځل ورته د د مجاهدین پټنځایونه معلوم وي او پایله یې دا راوزي لکه د ننګرهار ولایت بټي کوټ ولسوالۍ کې چې ورسره مجاهدین مخ شول.

بله دا چې: د ګوډاګۍ ادارې د عسکرو او استخباراتو له لوري هر ځل مجاهدین یا د مجاهدینو سره د تړاو په تور کوم کسان نیول شوي بیرته خلاصیدل یې بیا مهال دي، لس زره ډالر خو ترې یواځې قاضیان غواړي او د دې نه وروسته هم مجبور دي چې لس او دولس کاله په څرخي پله کې زندان په ځان ومني،دا حالت به څنګه ختمیږي؟؟ آیا د اجیرو عسکرو خلاصول د زنداني مجاهدین او شهیدانو له وینو سره خیانت نه دی؟!! هغه بندیان چې د کرزي په واکمنۍ کې اعدام او په شهادت ورسیدل ټول يې طالبان نه وو؟؟ ښه نو چې هغوی مجاهدین ونیسي یا یې وژني او یا یې د تورو تمبو شاته اچوي، مجاهدین یې پر وړاندې ولې داسې نرم دي؟؟

زما دا غږ دی تر رهبري شورا او په خاص ډول قاري محمد یوسف احمدي او ذبیح الله مجاهد ته ورسیږي.

والسلام