ای جانانه سترګو سترګو ته مـــــی کیږی
زه دی مــــــړشم یو لحظه که می هیریږی
شپه په ویښه تیـــــروم د زړګـــــــــی سره
آسمان ګـورم په سپوږمی کی ته ښکاریږی
چی ســــــلام کـلام ونکــــــړم بیا خفه یی
زړه مـــی بد شی سالـو لاندی چی ژړیږی
زړه یی درد کــــوی علاج به یی ونه شی
چی رخصت ور ځینی اخــــــلی روانیږی
یوه ورځ چی یی په خیال کی هم را نغلی
دا صـــــــبور چــــــــی په تا پسی کړیږی
کابل آریانا تلویزی 25 ـ 02 ـ 1392
غزل : عبدالصبور روفی
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
