غزل: هېواد شپون

هېواد شپون

مات نظر مې ستا دخال په غېږکې پروت دی
که غمی دی د دسمال په غېږ کې پروت

خوب کې وینم چې اذان دی چا ویشتل
زخم زخم د بلال په غېږ کې پروت دی

ته خوګوره تنهایي شوه سترګې سترګې
څومره وهم د دېوال په غېږ کې پروت دی

چې زخمونه مې د زړه انځوروی شي
هغه کس زما د خیال په غېږ کې پروت دی

څوک دی شپون دی خوبس پاڼې پاڼې توی دی
مات منګی دی د كولال په غېږكې پروت دی