غزل: هدايت الرحمن غريبيار

هدايت الرحمن غريبيار

د چا د ياد يخ بارانونه دي د ژمي شپه ده
سرته مې ايښي کتابونه دي د ژمي شپه ده

په زړه مې درد دى خپلې ساه نه مې هم يره کيږي
توره کوټه تور ديوالونه دي د ژمي شپه ده

څوک مې ياديږي بستره کې مې زړه نه لګيږي
په المارۍ کې تصويرونه دې د ژمي شپه ده

پردى وطن پردى مزدور يمه ناوخته راځم
په سر نيولي مې لاسونه دي د ژمي شپه ده

ربه ته خير کړې چې کورونه مو را ونه لويږي
واوره وريږي خام کورونه دي د ژمي شپه ده

کلونه کېږي غريبياره مونږه ونه ليده
څومره بدبخت مو نصيبونه دي د ژمي شپه ده