پسرلی: حبيب الله تراب

حبیب الله تراب
دښتې غرونه زرغونیږي پسرلی شو
د خزان کډې باریږي پسرلی شو

ښایستونه یې له ځان سره راوړي
د ارمان غوټۍ سپړیږي پسرلی شو

اسمان ځمکه د وصال په جام سیراب کړه
لور په لور باران ووریږي پسرلی شو

د ها پورې غره لمن کې کیږدی ګوره
لکه ګل داسې ښکاریږی پسرلی شو

له هوسه د جنون په بال پرواز کړي
په چمن بورا تاویږي پسرلی شو

معبر یې د خوبو تعبیر ورکړی
بلبلان ځکه چیغیږي پسرلی شو

د سپیدو قافله راغله تر نظر مې
لمر هم بل ډول ځلیږي پسرلی شو

حبیب الله تراب به سترګې درته فرش کړم
چې ستا زړه پرې خوشحالیږي پسرلی شو