تږی يم اوبه اوبه! جواد

عبدالمجيد جواد

تږی یم ! اوبه اوبه
راکړه لږ د غره اوبه

ستا خواږه مې ولیده
ځکه مې شوه خوله اوبه

زهر په خنجر پورې
ونیوه باڼه اوبه

بیا ې پر مخ خط راغئ
بیا ې شو رانجه اوبه

موم وم زه له مخکې نه
تا کړم پسې ښه اوبه

غرق دې عشق کې تل پورې
زه کاڼی او ته اوبه

ته ې څه پروا لرې
زما دې کړی زړه اوبه

خاورې جواد تا پسې
ویلي شو اوبه اوبه