غزل: سردار محمد عيار

سر دار محمد عيار

ژوند به مې ښکته له اوږو شي او ښکلا به واخلي
د ټکي غوڅ لاس به راشنه شي او ، معنا به واخلي

ژوند د غربت غېږ کې کرلی یم ارزان به یمه
دغه څېره به دغسې نه وی ، بها به واخلي

د دې مړژواندی د حالت له دایرې به ووځې
ستوری د ژوند به مو ځلا وکړي، رڼا به واخلی

دلته یو چا د یو تربور ساه راوستلې خولې ته
لاس یې ترې تاؤ له مرۍ نه وایي، سا به واخلي

دا غورځېدلی به سبق د پاڅېدو ووایي
عیار ، به دنګ شي د قامت و قد، هوا به واخلي

سردار محمد عیار