حکمتیار دې په طالبانو ځان نه ښاخۍ کوي

مجاهد قلموال

حکمتیار کابل ته را روان دی، له اشرف غني سره په ټولو خبرو توافق شوی، خبره یوازې دې ته پاته ده چې په کابل کې کومه ځمکه د حکمتیار په واک کې ورکړل شي تر څو ورباندې یوه بل شمشتو آباد کړي. خو داخبره ځکه یو څه قریب المحاله معلومیږي چې په کابل د داسې دواب الارض واکمني نه ده راغلې چې کومه ځمکه یي بې څښتنه پرې ایښي وي، ما خو څلور کاله وړاندې لا د ځمکو د غصب په اړه په یوه تحلیلي راپور کې دا عنوان لوستی و چې : در کابل زمین  نمانده.

یعني په کابل کې د سیاف، حاجي ممتاز،امان الله ګذر،الله ګل مجاهد او نورو څخه کومه داسې ځمکه نه ده پاتې چې بل څوک یي غصب کړي، د کابل د تنظیمي جنګونو په مهال خو حکمتیار د لوګر سقاوې دښتې ته نقشه جوړه کړې او په دوآتشه حزبیانو یي نومرې ویشلې وې، خو کیسه هغه وخت نیمګړې شوه چې طالبان د وردګو له تنګي راووتل  او حکمتیار یي د عینک په لاره  سروبي ته واړاوو.

نو خبره مې دا کوله چې حکمتیار د خپل سیاسي ژوند په تر ټولو شرمیدلي دریځ ولاړ دی،۴۷ کلنه مبارزه یې د یوه احتمالي شهرک پر غوښتنه پای ته رسیدلې، د جوانان مسلمان له پوهنتوني مبارزو نیولې، بیا د دحزب اسلامي تر پراخ فعالیت،کمپونو،لیسو،تصنیفاتو، هماهنګۍ او امریکا ضد جهاد پورې ټولې خوارۍ د یوه شهرک د ترلاسه کولو په  موخه ابته شوي دي. حکمتیار د جان کیري په اتڼ ورګډیږي او زموږ د کلي لالو ماما ورته له وړاندې سندره جوړه کړې ده چې کسر یي څه داسې دی: یو شهرک یي ورکړ لیلا ولاړه له خندا سره. . .

د همدې ستر او فاجعه بار سیاسی قمار په ترڅ کې حکمتیار ددې په ځای چې خپل مخ اوسترګې په نقاب کې وپوښي او له خپلو همسنګرو مجاهدینو او مبارزینو د شرم احساس وکړي، د ناځوانۍ اوج یي دادی چې بالمقابل په خپلو پرونیو عقیدوي ملګرو او همسنګرانو بد او له کینې ډک مطبوعاتي وارونه هم کوي.

نن مې د حکمتیار د ګوند رسمي ویب پاڼه خلاصه کړه، په ویب پاڼه کې چې لومړی خبر په مخه راغی او ډیر یي ودردولم هغه د تکړه او خدای پال مبارز مرحوم انجنیر عبدالله ګل ریان صاحب د وفات په اړه د حکمتیار  د مطبوعاتي اربکیانو چرندیات و چې په خپله رسمی ویب پاڼه کې یي لیکلي و.

حکمتیار او انجنیر ریان  صاحب د یوه عمر خلک و، دوی دواړو په کابل پوهنتون کې د کمونیزم په ضد مبارزه کړې وه، او تر خپل منځ یي ځکه نږدې شناخت درلود چې حکمتیار هم اصلا د غزني له قره باغ سره تعلق لري. انجنیر ریان صاحب به ویل چې کله د کمونیستانو له زندان څخه خلاص شوم او پیښور ته لاړم، لومړنی کس چې پوښتنې ته مې راغی حکمتیار و او په همدې مجلس کې یي راته پیشنهاد وکړ چې په غزني ولایت کې د حزب ولایتي مسؤل شم. مګر ما ته چې د حکمتیار انحصاري فکر او یکه تازي د پوهنتون له وخته معلوم و، همیشه په دې فکر وم چې حکمتیار به د بل هر کار او فعالیت لپاره وړ شخص وي، مګر د مشرتابه لپاره هیڅکله مناسب نه دی، نو ځکه ورسره په حزب کې شامل نه شوم.

انجنیر ریان صاحب له هغه مهال د کمونیزم، فساد او بیا امریکایي یرغل په وړاندې خورا پاک او سپیڅلې مبارزه وکړه، داسې مبارزه چې په دې لار کې یي پرته له سختیو، مشقتونو، غربت ، تنګلاسۍ او بي کورۍ پرته بل هیڅ هم ونه لیدل. انجنیر ریان صاحب خو نه د افغانستان په کوم ښار کې د یوې لویشتې ځمکې خاوند شو او نه یي په پاکستان کې د خپل ملکیت کور او جایداد وموند، نه خو د موټر او تجارت خاوند شو او نه یي ددنیا او سرمایې د حصول کوم بل شوق وکړ.

نوموړی له څلویښت کلن انقلاب څخه پاک او سوچه راووت، او اوس چې ۶۳ کلنۍ ته رسیدلی و، نو همیشه یي دا ویل چې نور د ژوند په ځای مرګ ته ترجیح ورکوم، او دا خوښوم چې له الله تعالی سره وصل شم،ځکه رسول الله صلی الله علیه وسلم هم په همدې عمر له دنیا رحلت کړی و، همدا و چې الله تعالی یي دا ارمان ورپوره کړ، د سرطان د ناروغۍ له امله په داسې حال کې چې د علاج لپاره له کویټې څخه لاهور ته روان و د ډیره غازي خان په سیمه کې د مرګ پرښته ورته راغله  او روح یې ترې قبض کړ. انالله وانا الیه راجعون.

خو ناځوانه او د جان کیري په میلمستیا مست حکمتیار ددې په ځای چې ددې پاک او سوچه مجاهد په وفات یي یوه د غمرازۍ اعلامیه صادره کړې او یا اقلا چوپ پاته شوی وای، په ډیره ناترسۍ یې په خپله پاڼه کې دانجنیر ریان صاحب دوفات په اړه خپل دودیز درواغ دوړولي او خپل طبعي حقد او کینې یي نندارې ته وړاندې کړې.

حکمتیار د خپلو ښکاره او بربنډو درواغو په ترڅ کې په ډیره بي شرمۍ لیکلي چې انجنیر ریان د طالبانو د رهبري شوری غړی و، په پیښور کې مړ شو، په داسې حال کې چې انجنیر ریان کله هم د طالبانو د شوری غړی نه دی پاته شوی او نه په پیښور کې وفات شوی دی.

ورپسې یي لیکلي چې انجنیر ریان یوه لویه مدرسه درلوده او د افغانستان جګړې ته یي خلک روزل چې ډیر نامتو طالبان دده له مدرسې فارغ شوي دي. کذاب حکمتیار ته دې معلومه وي چې د انجنیر ریان مدرسه یا ښوونځی یوازې څلور صنفه دی چې له ۱۲ کلن د لوړ عمر شاګر په کې نشته، دغه مدرسه یي تیر کال تأسیس کړې وه چې سږ پسرلی یي دوهم درسي کال پیل شو.

ورپسې حکمتیار دا هم ویلي چې د طالبانو د مشرانو مرموز مرګونه ډیر شوي او دملامحمد عمر مجاهد له مړینې وروسته په اختلافاتو اوښتي او ځیني خلک وایي چې په دې مرګونو کې د آی ایس آی لاس دی.

دلته یي په ښکاره درواغو سربیره په خبرو کې تناقض هم ښکاره شوی ځکه د لیکنې په سر کې د انجنیر ریان د وفات لامل سرطان مرض ښودلی مګر په پای کې یي خبره د آی ایس آی تر لکۍ غوټه کړې، هغه ای ایس آی چې حکمتیار یي دا څلویښت کاله د یارانې ویاړ لري، هغه آی ایس آی چې حکمتیار یي دافغانستان د تیر جهاد او حتی داود خان له وخته د افغانستان د تخت یوازینی متصدي باله او له حکمتیار پرته یي بل هیڅ افغان ته هم دغه حق په رسمیت نه پیژاند.

ماته دافغانستان د هغو مبارزینو له جملې چې داود خان په وخت کې پیښور ته تللي و، یوه کس وویل چې په پیښور کې دمبارزینو اوسیدل که دنورو مجبوریت و، مګر حکمتیار سم پوخ د آی ایس آی په دام کې لویدلی و، یوه علامه یي داوه چې له نهضت سره د پاکستان د توافق او مرستې یو اساسي شرط دا و چې نظامي مسؤلیت به همیشه د حکمتیار په لاس کې وي.

حکمتیار چې د زرغون کنفدارسیون تر نامه لاندې  غوښتل د افغانستان پنځه زره کلن وجود د پاکستان برخه وګرځوي، عجیبه داده چې نن طالب ته د پاکستان د غلامۍ پیغور ورکوي، که تاریخ پریږدو په دې نږدې میاشتو کې څه وشول؟ موږ چې څه ولیدل هغه داو چې طالبانو دپاکستان په غوښتنه مذاکرات په ټینګو ټکو رد کړل مګر حکمتیار نه یوازې ومنل بلکې د سرتاج عزیر په فرمایش یي دخپل څلویښت کلنې مبارزې هیرولو او تاریخي تنزل ته هم ملا وتړله.

په داسې حال کې چې حکمتیار د خپل څلویښت کلنو مبارزو ملګرو په حق کې جفا کوي، د سیف الدین نصرتیار، انجنیر حبیب الرحمان، ډاکټر عمر، طالوت موحد، شهید جهادوال اونورو  سپیڅلو شهیدانو په پاکو ارمانونو پښې ږدي، د هجرت په کمپونو کې د زرګونو شهیدانو سپیره قبرونه تر شا پریږدي او د جان کیري د لاس جوړ  رژیم ته د تسلیمۍ اورمیږ ټیټوي. دا به د طالبانو او نورو مجاهدینو شرافت او خپل سړیتوب وي چې په دې سړي یي تراوسه کوم تعریض یا مطبوعاتي انتقاد نه دی کړی. او که یي دا موضوع یاده کړې نو په ډیر ادب یي یوازې ورته مشوره ورکړې.

مګر ناځوانه حکمتیار له همدې شرمیدلي موقف څخه هم مطبوعاتي وارونه کوي، د مجاهدینو په اړه له کینې او درواغو ډکې لیکني کوي چې د حزب ویب پاڼې او فیسبوکي لیکنې یي نغد شواهد دي.

حکمتیار ته زما مشوره داده چې خپل حد وپيژني،که دی دا فکر کوي چې په دې پوچو تبلیغاتو به مجاهدین بدنام کړي نو دا خوب دې جان کیري ته ووایي. د حق ډیوه چې بي بی سي او د غلامۍ راډیو په خپلو پوکیو خاموشه نه کړه، دغه  ډول نوه کي او بګیل ګوډاګیان خو ورته کله هم زیان نه شي رسولی.

حکمتیار دې خبر وي چې دده په اوسنی ذلیل ، سرټیټي او عبرتناک موقف پنډ پنډ کتابونه لیکل کیدای شي او هره زاویه یي دومره نه توجیه کیدونکي او له تناقض څخه ډکه ده چې هاد چا خبره عیبونه اونقدونه ورباندې برسیره راځړیږي.

په داسې حال کې که د واقعي او د کفر په خلاف په مبارزه بوختو نه ماتیدونکو مجاهدینو زړونو ته نیښ وروړي او حقپال قلمونه په ځان پسې راویښوي نو د ګټې په ځای به یي یوازې تاوان کړی وي.