غزل: محمدالله تبسم

محمدالله تبسم دينارخېل

د ذات خبره وه تر ځانه مې حصاره نه کړه
د افلاطون دوی قافله خو چا بیداره نه کړه

ستا د پل نښه په خپل پل له لارې نه ړنګوم
ها چې ستا لاره وه، هغه ګوره ما لاره نه کړه

د یا، یا چغه ده که زه له استغراقه بهر
د دهر غمه! تا یوه چغه قلاره نه کړه

د ټیټ سرۍ معنی اوس خلک تعزیت نه مني
ما له همدې وجې سجده درته نګاره نه کړه

نور څومره ښه شمه؟ د زغم حد خو همدغه وی نو
د ښار په ګڼه کې مې نن ګوره بغاره نه کړه

ټاګونه