زه چې مالدار وم (نظم)

اسدالله غيرت

زه چې مالدار وم د هر چا زړه کې مې ځای لرلو

کلی ، خو پريږده د دنيا زړه کې مې ځای لرلو

هر يو سړي به ما ته ډير ډير احترام کولو

هر چا له لرې نه ، زما په لور سلام کولو

زه چې مالدار وم هر سړي زړه او ځېګر ګڼلم

په ټولو خلکو کې يې زه د رړګي سر ګڼلم

زه چې مالدار وم هر سړي مې ملګرتيا کوله

دوی به ثواب ګڼلو ما به که ګناه کوله

د قام د لويو او وړو په خوله کې خان ومه زه

لکه خپل ځان داسې په ټولو خلکو ګران ومه زه

نوم کې اختر وو ، په ټول قام کې اخترخان ومه زه

منې ، چې دومره هر سړي ته قدردان ومه زه

اوس ……

اوس چې غريب شوم ، هر سړی له ما نه کرکه کوي

لکه د شنې غنې لوګی له ما نه کرکه کوي

اوس زه اختر شوم اوس هماغه اخترخان نه يمه

اوس د پخوا په شان په خلکو باندې ګران نه يمه

چې په لار څوک راباندې راشې رانه لار بدلوي

واړه ملګري يې له مانه وار په وار بدلوي

چې د غربت په تېرو غشو لګيدلی يم زه

له هغې ورځې نه ، هر چا له زړه ويستلی يم زه

اوس تنها پاتې شوم ، هېڅوک مې ملګرتيا نه کوي

غريب شوم ، ځکه مې غيرته څوک پروا نه کوي.

پای
مده خيل