
په اسلام کي د علم ارزښت ( لومړۍ برخه)
بسم الله الرحمن الرحيم
نحمده و نصلي علی رسوله الکريم امابعد :
اسلام د رحمت دين دی چي د ټول انسانيت د ديني او دُنيوي
اسلام د ژوندانه په هره برخه کي ځانگړې لارښودني لري او د
خو له دې څخه د گټي د اخيستلو لپاره
علم پر هر چا لازم دی .
په حديث شريف کي راغلي دي :
عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ ( رواه ابن ماجة ص : ۲۰ )
ژباړه : له حضرت انس – رضی الله عنه – څخه روايت دی چي رسول الله – صلی الله عليه وسلم – فرمائلي دي : ( د دين ) د علم طلب پر هر مسلمان فرض دی !!
له دې حديث څخه معلومېږي چي پر هر
د علم دا مطلب نه دی چي خامخا به عربي لولي، بلکي د دې مطلب دا دی چي د دين خبري
په دې توگه هم ځان له شرعي حُکم
په دې حديث کي د علم طلب فرض گڼل
پوښتنه دا ده چي کوم علم فرض
د دې پوښتني جواب دا دی چي شرعي علم په دوو برخو وېشل شوی :
۱ : علم الأصول يا د عقائدو علم لکه د الله پاک پېژندل په يووالي او صفاتو سره، د پېغمبرانو تصديق او داسي نور…
دا علم پر هر چا لازم او ضروري دی، هر څوک بايد ځان په دغو خبرو پوه کړي او پرې باور ولري .
۲ : علم الفروع يا د فقهي علم او د دين پر احکامو او مسائلو ځان خبرول .
دا علم په دوو برخو وېشل کېږي :
۱ : فرض عين . لکه د اوداسه، لمانځه، روژې او هر هغه عبادت
لکه د زکات علم پر هغه چا لازم دی چي مال ولري، همدا راز د حج علم پر هغه چا لازم دی چي پرې فرض وي .
يعني کوم کار چي په انسان لازم وي، د هغه زده کړه او معلومات هم لازم دي .
۲ : فرض کفايي : هغه علم دی چي په هغه سره څوک د اجتهاد درجې ته رسېږي،
که د يوې سيمي خلگ ټول له دغي
نور خلگ به د دغه عالم خبره مني او د اړتيا په وخت کي به ترې د شرعي
مطلب دا چي علم ضروري او اړين دی .
( نور بيا …)