د زړه فانوس/ عرفان الله عرفاني

عرفان الله عرفاني

د زړه فانوس ته مې ډيوه پکار ده
ژوند ته مې نوې فلسفه پکار ده

چې ماشوم عشق مې پکې زده کړه وکړي
ماته د مینې مدرسه پکار ده

اوبه کوم پرې د خیال تږی کاروان
د غره لمن کې مې چینه پکار ده

ګوره زه یمه د مینو سفیر
ډکه له ناز مې کرشمه پکار ده

دنګه ولاړه د جُنون کلا ده
ورته د عقل دروازه پکار ده

د چا د یاد دښتې مې ټولې پل کړې
د صحرا هجر ته خیمه پکار ده

په نڅا راغله د غزل ښاپېرۍ
اوس مې قلم او کتابچه پکار ده

ځمه جهاد ته له غازیانو سره
یو مې ټوپک بله چانټه پکار ده

پر سړک راغلل د رقیب ټانګونه
ښه بارودي غټه بوشکه پکار ده

(عرفاني) تاته مې څو ځل و ویل!
زما غرنۍ مسته ټپه پکار ده