غزل/ کوچۍ احمدزۍ

کوچۍ احمدزۍ
فضا ټوله توره شپه وه چې ته راغلې
دغفلت تیاره خپره وه چې ته راغلې

عقیدې د شرک خپرې وې هرې خواته
رسوایې او غلامی وه چې ته راغلې

ژوندۍ لور باندي به خاورې انبارې شوې
جوړ د ظلم تود بازار وه چې ته راغلې

په هر لوري د باطل اورونه بل وه
د حق ټولې ډیوې مړې وې چې ته راغلې

انساني ارزښت له پښو وه لاندي شوی
د وحشت تورې تیارې وې چې ته راغلې

تیارې لاړې سپین سحر شه په هر لوري
د حق لمر په جهان خپور شه چې ته راغلې

ستا د نور جلوې خپرې شوې هرې خواته
جهان ټول رڼا رڼا شه چې ته راغلې

“کوچۍ” تا باندي درود او سلام وایې
د توحید ولې اوږدې شوې چې ته راغلې

” کوچۍ احمدزۍ”