شمس رحمانزی
وږي خېټه مردود وخت، بس دا مې ژوند دى
جهان زده کړه امتخان او لوى پند دى
له نهرې ورځې توان د اظهار نشته
نم په سترګو فرياد ستونې کې مې بند دى
خير دى هيڅ مه راکوه، توهين مې مه کړه
دا رد خوږ ځواب دې مينه شکر قند دى
يم نهر ګني څه سوال مې عادت نه دى
استدلال دليل غلت چې، سوال کې خوند دى
رب رازق خو وسيله راته انسان دى
مسوول ته هم چې دا خوار مې خوار بدن دى
څه بې غمه رحمانزيه ژوند خواښي کړې
لوږه، تنده جګړه غم دې په وطن دى
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
سلام عليکم
زه به بى تانه بل يوچا ته عريزه کړم ربه دزړه دردونه به نور چا ته ورښکاره کړم ربه خدايه لتانه زه بخښنه غواړم ډيره ډيره دنفس شيطان خوګوخوداشانته دوکه کړم ربه لکه فرديس ملنګ له غمه نور مړکيګمه خدايه دګوناهو اورو په زړه لمبه لمبه کړم ربه ماداسى څه کړې چى ستا حضورته وړاندى کړمه ښکاره به مخ دستا ومخ ته څنګه بياکړم ربه په ورځ دحشر په ميدان دعرسات خاليق دستا سوالوته به جواب له کومه زده کړم ربه رحيم کريم زاته درحم په سايه مى پټه کړه دستا درحم په اميد به ګوزاره کړم ربه ماته دستا… نور لوستل »