نظام کندهاری
چې له سترګو بهيوم سېلاب د اوښکو
شايد ومومم يوه ورځ ثواب د اوښکو
پر ګرېوان چې مې دانه دانه توييږي
هجر وشلاوه زما تناب د اوښکو
فريادي چيغي بلبل وهي چې ويني
په لمن کې د ګلاب خوناب د اوښکو
له دې ژونده د دردونو باران ووري
ځکه نشته اوس زما حساب د اوښکو
ملغلره د وصال به په لاس درشي
پسې ولټوه سم درياب د اوښکو
د غفلت زنګ که دې باسې له سينې نه
تويوه پرې شپه او ورځ تېزاب د اوښکو
باب په باب فصل په فصل اوښکي غواړي
اې نظامه عشق وي ټول کتاب د اوښکو
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
