فرهنګ د مینې/ محمد نعيم افغانزوی

محمد نعيم افغانزوی

ځې د وړانګه شغلې له څرک سره پتنګ د مینې
ځان په رڼا لور رسوي اخلي ترې رنګ د مینې

څېرې ګرېوان کې ورته ناڅې اخلي خوند له رباب
یو سر ګګر غوندې سړی اورې بیا شرنګ د مینې

ساقي دا ستا د میخانې خمار، خمار نکړي چې
که یې خمار غواړې نو ورکړه ورته بنګ د مینې

په شاهانه لباس کې نشته ذوق او خوند د ژوندون
له ژونده خوند اخلي فقیر سړی ملنګ د مینې

د غره راغه کې یې د خوږ صوت آزانګې اورمه
شپونکی شپېلۍ کې غږوي بیا یو آهنګ د مینې

له ژونده پس یې ژوندي خلګ کوي ژوند ته سلام
هر چا چې کړی وي په خپل عصر کې ننګ د مینې

وم انتظار ورته ولاړ له څو پېړیو نه زه
راته سپرلي غېږه کې راوړل تور لونګ د مینې

په ژوندانه به یې ساتمه افغانزوي په زړه کې
راتلونکې نسل ته سپارم زرین فرهنګ د مینې

محمد نعیم افغانزوي