غزل/ بهار مستغفر

بهارمستغفر
لکه د نوح بېړۍ خو ځېږي د څپو غېږه کې
خدایه! سـاته ګل امارت مو د اغزو غېږه کې

تنکو زلمو پر ځای د تېلو ورته ویني ورکړې
خدای مکړه مړ نشي مشال مو د تیارو غېږه کې

لکه بلال د پاکې مینې په دردونو ویاړو
د شهادت تږي د ټکنده غرمو غېږه کې

په کلک ایمان تنها ولاړ د هر کافر مخي ته
دا یوڅو تنه دي او سیږي بس د غرو غېږه کې

ربه هر خوا ورته یو شوې نمرودي لښکرې
لکه خلیل یې راته ساته د لمبو غېږه کې

زمونږ د زړه ټوټې دي زموږه پرې ژوندون بهار دی
ځکه ساتلي مو ګلونه دي د زړو غېږه کې