غزل/ ثاقب خپلواک

ثاقب خپلواک

چې یې د عشق راج کې دئ پروت نوي بدلون د مینې
د منصور مینې را ژوندی کړی ، ښکلی یون د مینې

چې یې د دار پړی ، بدل کړ ، د سره اُور په لمبو
مینې د دار نه یې جاج واخیستی ، پاسون د مینې

رب به جنت ورکړي ، د سوي معصوم تن په بدل
نوي ژوندون یې رنګ اخیستی له ژوندون د مینې

د وینو پور به یې غازیان ، نن له راغلو اخلي
منصور خپل کړی ، د ښکلا، اعزاز پَرُون د مینې

په خلیلي ، تکل وئیلی یې سره اُور ته لبیک
ده یې جوړ کړې ، د لمبو غیږ کې قانون د مینې

د یاد رمې یې ، د ثاقب د زړه پر دښته ګرځي
د خیال شپیلۍ کې به یې ستایي لکه شپون د مینې