غزل/ عرفان الله عرفاني

عرفان الله عرفاني

تورو ته مې سپر خپله سينه کړله
غېشو کې ستومانه مې لينده کړله

ځمکې ته لوېده خو ماپرې نه ښوده
پورته مې د حق سپينه جنډه کړله

ما چې د تکبير چيغه پرې وکړله
ويښه مې خوب وړې معرکه کړله

زه چې ملا تړلی تر ډګر راغلم
مسته مې مړ ژواندې حماسه کړله

زه چې د غزا په نيلي سپور شومه
ورسته مې غازيانو بدرګه کړله

بېرته مو بايللی جنګ ترې وګاټه
هسکه مې د ننګ، غيرت شمله کړله

ډېر مې پر تندي وارونه وخوړل
بيا مې هم تر سره مقابله کړله

اوس يې د کلا لوړ برج ته وختم
خلاصه مې د سوبې دروازه کړله

ما يې ( عرفاني ) آذانګې واورېدې
تا چې پيل د فتحې ترانه کړله