پښــــتو ادب

په خپل مابین کې اتحاد وکړئ نور ځوانانو پاسېږئ جهاد وکړئ نور! سرو انګرېزانو پرې یرغل کړی دی کلکه دفاع له ګران هېواد وکړئ نور چې تلاشي مو له خور، مور اخلي! کار خو ددې وحشي الحاد وکړئ نور ډیموکراسي باطل نظام نسکور کړئ هم مخنیوی د شر فساد وکړئ په زنده باد، مرده باد هېڅ نه کېږي! پرې سخت ...

لیکوال : محمد اکرام عصمتي د پسرلي شپه تیره شوه د سهار لمونځ قضا و چې را کېناستلم ناوخته و په بیړه مې خپله دريشي واچوله،مخ مې لوند کړ د ویښتانو ږمنځ مې ورکه وه بس دوه ګوتې مې په ویښتانو کې تیرې کړی منډه مې کړه سره بوټان مې پښو کړي نه و چې د مورجانې آواز مې تر ...

ځمکـه ځای نه رکوي نا قــرار ناست یم ټول ویده دي زه سپوږمۍ ته بیدار ناست یم ژر ولاړ شم هغه خوب چې را په زړه شي چې په چا پسې شل شوی پر لار ناست یم تنها ښه یم ښه دی څوک مې چې نه ویني که زه ژاړمه، که خاندم، که خوار ناست یم ګمان نکړم چې خوښي ...

عبدالباري جهاني ډېر پخوا سره ټول سوي ډېر مرغان وه د پاچا په انتخاب کي سر ګردان وه چا ویله چي ګوربت دي زموږ پاچا وي ټول مرغان دي په یوه خوله او سلا وي هم ښایسته هم په ځان غټ هم زورور دی تر شهپر یې لاندي کړی سمه غر دی که ګوربت سي زموږ پاچا موږ یو بېغمه ...

شاعر : ابراهیم صیاد رب ته زمه څو ګیلې ورته کومه ستړی ژونده! ستا کیسې ورته کومه کافران مې په وجود باندې راټول وي زه لګیا یمه ښیرې ورته کومه اې په ویلو یې شرمیږم لویه خدایه په بدن مې داسې رنګ په رنګ مستي کړي په یو وار راباندې ټول جنسي تیری کړي بیا را خوسې په بدن باندې ...

عرفاني ټوپــک په لاس ناست پــر پیره او غزل ځان ســــــره وايـــــي کلیمه او غزل غــازي، طالـــــب دی د سنګر معتکف پـر خـــوله یې ده فرضي روژه او غزل کړي تراوېح د خـړ مورچل، مسجد کې رب تــه مــــدام وي پـر سجده او غزل د شرق او غرب پروا یې خیال کې نشته ګرځوي غــــاړه کې چــانټه او غــزل د ...

د ورکې لارې هغه ورک شان لاروی یمه زه د بل په خوله نه ځم پخپله سم سړی یمه زه شاید چې زه به تاته ښکارم لېونی غوندې خو په غرونو ګرځم له پخوا نه غرڅنی یمه زه چې پاني پت کې د اغیارو ککرۍ ماتې کړی ګوره د هغه احمد شاه بابا بچی یمه زه زما له خیال چرته ...

“همت بدري” په لاره کې نور نه کېنم جانانه ستا تصویر ته بس نه ژاړم زما دژوند آرمانه ستا تصویر ته دمخ ستوري دې شمارمه نور کوز کتلی نشم هنداره کې بس نه ګورم آسمانه ستا تصویر ته دستړي ژوندانه ستړې قیصې په کې راټولې تنها ناست یمه ګورمه ګرېوانه ستا تصویر ته دزړه په حُجر کې مې ساتلی دی ...

عبدالباري جهاني سل کلونه، زرکلونه، ډېر د وړاندي راټول سوی وه مېږیان تر چتر لاندي لس کلونه، سل کلونه، ډېر عمرونه د مېږیانو وې جرګې او مجلسونه چي موږ ډېر یو تر شمېره تر حسابونو ولي هره ورځ اخته یو په غمونو مېږي خور که شرمښکۍ ده که مرغان دي زموږ پر مځکه په هوا کي دښمنان دي چي په ...

محمدعلي عمري خـړو اوبو مسلماني وړې ده په پښتنو کي یې بیخي وړې ده ډيـري سجدي خـو وې نبیانو کړې توره ټاپه تـاپـرتندي وړې ده زه یم باچـا خو په ځان نه پوهېږم ماتر هـرځایه شاعري وړې ده ځم پر څلورو دمور قبر لره هغې پـر ما څومره خواري وړې ده ستا سړيتوب عمـري کله مني تاپه اوږوکي غـريبي وړې ...