د ټیګونو ارشیف : پير محمد کاروان

پير محمد کاروان له ناروا مې دې خدای وساتي روا را نیسم زه مې لفظونه خرڅومه پرې سودا را نیسم زما د بڼ بوټی له تندې مري ساه لنډي هم دي څه یې اوبه په کار دي څه ورته هوا رانیسم زړه مې په لپه کې د ږدنو د دانو په شانې چې پرې مَړې شي مرغۍ وږې د دعا ...

پير محمد کاروان په سپینه شپه د سپوږمۍ، او یا په لمر د غروب د نغمو سیند وي روان، زړه د کاروان په کې ډوب له یوه ګلابه مزل، تر بل ګلابه کوي اخ دا بلبلې شېبې ، ژونده بلها یې محبوب ها لوی کولال د جمال، په ناز ادا او په خیال له مینې مینې سمبال، قالب قالب د ...

پير محمد کاروان خلک روان دي ځي د نوې هوښیارۍ په طرف زه لا ولاړ یمه د مینې لېونۍ په طرف ماته د مینې د جمال خالق په مخه راځي باور مې دی چې دی زما د شاعرۍ په طرف د زړبودۍ د بم په سرو تیږو مې پښه لګېده په تللیو پلونو بېرته راغلم د ځوانۍ په طرف یوې ...

پير محمد کاروان  د زړه پر پاڼه مې واړه واړه مېږیان ګرځي یو لوی ارمان لري په څار د سلیمان ګرځي زمونږه ژوند د تښتېدلې ښاپېرۍ په شانې پسې مرګی لکه د دېوِ تُرابان ګرځي رانه د سولې سپین وزري مرغان لرې لرې لکه سپوږمۍ او لکه ستوري د آسمان ګرځي زما د روح په ګړنګونو کې خوره ازانګه د ...

پير محمد کاروان په ماشومتوب کې تر ځوانۍ نه هم شتمن ومه زه د افسانو پر ښاپېرۍ باندې مین ومه زه د جینکو د بنګړو ماتې ټوټې ما را ټولولې په خوند غمی غمی څه وي یمن یمن یمن ومه زه د شپې له ستورو له سپوږمۍ سره په لوبو مشغول د ډوبېدونکي لمر غروب د غره لمن ومه زه ...

پير محمد کاروان دا ورک یې ولې د مودو مودو مودو ملنګه د دې وطن د لرو برو میکدو ملنګه موسم راغلی د دعا د قبلېدو ملنګه تندی دې کېږده په اوږدو اوږدو سجدو ملنګه قیام ته راشه ګرېوان وشلوه او چیغه وکړه کړه د سپېرې جګړې دا دېو په پرزېدو ملنګه له ډېره درده دې لښتی د اوښکو و ...

  پيرمحمد کاروان نه نغمه د مینې اورم نه موسکا د یار وینم تار په وینو سُور دی مرۍ پرې د سندمار وینم هر یو تن ددې وطن په زړه په تن بیمار وینم چا ترې په دیوال ویشتی دانې دانې آنار وینم هغه چې غمي وو هغه زړونه ځل و بل نه کړي زه ایله په دوو سترګو جوپې ...

پير محمد کاروان  یه د زرو پلټونکیه ، چې یې سر په منزلونه که نصیب دې شولې خاورې، په کې وکره ګلونه ګرځوې په لاس کې ولې، تش تارونه تش تارونه جوړوه ترې امېلونه، د میَنو رومالونه دا یادونه دا یادونه ، دا خواږه خواږه دردونه کړه زرغون یې چې شي پاتې، تر یو باندې زر کلونه د سپوږمۍ شپه ...

پير محمد کاروان افغانو بلبلانو کړئ تودې په سُر و تال وږمې وږمې ګلاب ګلاب نغمې د استقلال د ژوند تعریف یې وکړو یو پاچا چې شو ملنګ وې ژوند دی د خوږو او د میَنو سترګو جنګ ګلونه د ژوندون کړئ د امان په اوبو رنګ دا زړونه دا ذهنونه به مو و مینخي له زنګ زنګونه د مکتب ...

پير محمد کاروان پر آسماني کمیس دې سپینه ستاره ووهه مسته مطربه شه د سولې نغاره ووهه له جنګه ستړي په غورځنګ او په څپو راوله ته هم دوره ورسره ورو په کناره ووهه ژڼي را پاڅوه په یوه ټپه اتڼ ته د ژوند د یاقربان او یکه زار مسته ناره ووهه چې په وطن کې یې ډولۍ واخلو د ...